Arkadaşlık...

Konu: Arkadaşlık... Salı Ağus. 17, 2010 7:49 pm

Canım çok sıkılıyordu biran önce Xavier Aşkımı bulamalıydım.Koridorda aval aval dolaşıyor bir yandanda dersten çıkma zilini bekliyordum. Ben derse girmemiştim birde dersi çekemezdim.Zil çaldığında bir sürü çaylak sınıflardan çıkmaya başlamıştı. Xavier okadar çaylağın içinde sanki bir ton yıldızın içindeki ay gibi parlıyordu. Karizmatik bir yürüyüşle yanıma geldi. uzun boyuyla belimi rahatça kavrayıp o yumuşak dudaklarını benimkilerle buluştu. Sonra biraz benden ayrılıp yüzüme baktı.
"Noldu birşeymi oldu Afrodit?." Artık kendimi tutamayacak hale gelmiştim. hafifçe göz yaşlarım süzüldü. Sesimin titrek olmamasına özen gösterere.
"Sadece çok sıkıldım. Starbuck'a gidebilirmiyiz oranın kahvelerine ihtiyacım var." Hafif ve kısa bir öpücük kondurduktan sonra elimi tuttu ve arabasının olduğu yere yürüdük. Arabasının oraya geldiğimizde. Elimi bıraktı ve arabaya bindik. Ayaklarım tutmuyordum. Arabadaki Deri döşemeler hoşuma gitmişti. Arabayı çalıştırmasına izin vermeden hafif ayağı kalkar gibi yaptım önüne geçtim veeğilip öptüm.
"Teşekkür ederim Aşkım". Her zamanki gibi saçlarımı okşadı.
"Senin için herşeyi yaparım." Yerime oturdum ve arabayı çalıştırmasına izin verdim. Yol boyunca tek bir kelime dahi etmedik. Sadece Vitesdeki elini tuttum.
Starbuck'a gelmiştik. Kapımı açmak için aşağı indiğinde yoldan geçen bütün kızların şehvetle ona baktığını görebiliyordum am Xavier onlara dönüpte bakmamıştı bile. Elimi tuttu ve starbuck'a girdiğimizde Karşımda kimi Göreyim Nina oturuyor elleriyle yüzünü kapamış bir şekildeydi.Xavier'a döndüm.
"Yanına gidelim bize ihtiyaçı var demekki."
"Tamam Aşkım" Koşar adımlarla yanına gittiğimizde hafif hıçkırıklar duyuluyordu. Xavier baktığımda şaşkın gözlerle Nina'ya bakıyordu.
"Nina Sorun ne canım." Kafasını kaldırdı. Akmış olduğu rümellerle bana baktı ve boynuma sarıldı.
"Otursanıza" Oturmak için sandalyeyi çektiğimde Xavier birşeyler söylediğini duyudum.
" Nefis kahvelerle, Bellavistalar hemen geliyor." Nina'la kafalarımızı salladık. Xavier uzaklaşırken.
"Anlat canım noldu?." Kafasını çevirmişti yandan gördüğüm kadarıyla göz yaşlar süzülüyordu. Tekrar bana dönmüşütü bu ardada Xavier elinde Kahveler ve keklerle yanımıza oturdu. Artık ikimizde Nina'nın konuşmasını beliyorduk....

Rp Out: Xavier.Nina.Afrodit Rp'dekiler.

Misafir

Rimelim aktığı için gözlerim yanıyordu. Kafamı kaldırdığumda karşıdan 2 kişinin geldiğini gördüm. Ama akan rimelim yüzünden bulanık görüyordum o yüzden kimlerin geldiğini göremedim. Gelen kişiler bana yaklaşınca görüşüm daha netleşti. Uzun sarı saçları ve güzel vücuduyla o gelenlerden biri Afrodit'ti. Yanındaki ise... Uzun boy... Yapılı bir vücut... Ve Afrodit'in elini tutuyor... Muthemelen o da ağabeyim Xav'dı.
"Nina Sorun ne canım?"
Afrodit'in yumuşak ve şefkat dolu sesi acımı biraz olsun dindirmişti.
"Otursanıza," dedim. Afrodit bir sandalye çekip yanıma oturdu. Xav, "Nefis kahvelerle, Bellavistalar hemen geliyor," dedi. Afrodit ile başımızı salladık.
"Anlat canım ne oldu?" Afrodit hala neler olduğunu bilmek istiyordu.
Derin bir iç geçirdim belki baş ağrım biraz geçer diye. Ama bir yararı olmadı.
"Az önce özel gücümü denedim. Bu ilk denemem olduğu için yan etkileri oldu. Başım çok ağrıyor ve gözlerim acıyor. Şu an seni doğru düzgün göremiyorum bile."
Afrodit biraz daha aydınlanmak ister gibi, "Herşeyi anlat tatlım," dedi.
"Şarkı mırıldanırken lavaboya gidiyordum. Sonra temizlikçi kadınla karşılaştım. Biraz yüksek sesle mırıldandığımı farketmiştim ama artık çok geçti. Kadının gözleri döndü ve sadece beyaz kısımları görünmeye başladı. İlk başta hemen şarkı söylemeyi kesmeyi düşündüm ama vazgeçtim. İlk güç didenememi yapacaktım. Şarkı söylemeye devam ettim ve basit isteklerle başladım. Kadına musluğu açmasını söyledim ama ilk denemem olduğundan başarısız oldu. Kadın elindeki vileda ile su borusunu patlattı. Ben de ona viledayı bırakmasını söyledim ama yine başarısız oldum. Kadın viledayı kafama fırlattı," dedim küçük bir kahkaha atarak. Ama bu başımın daha çok ağrımasına neden oldu. Başım, hem gücümü kullandığımdan, hem de kafama gelen vileda yüzünden ağrıyordu. Gözlerim de güç kullandığım için acıyorlardı. Ve bu acı... Dayanılmazdı! Tıpkı tırnağımın yarısının kırıldığı zamanda hissettiğim acı gibi. Ama bu... Onun 10 katı!
Xav o sırada sırıtıyordu.
"Neden sırıtıyorsun?" diye sordum.
"Tebrikler, ilk güç denemende küçük bir aşama ilerlemişsin. Kardeşim adına sevindim. Çok kolay olacağını mı sanmıştın yoksa? Tabii ki ilk denemenin biraz zorlukları olacak."
Xav'ın dediklerini baş ağrım yüzünden güçlükle duydum. Kulaklarım da uğulduyordu.
"Tabii, senin için söylemesi kolay. Sen gücünü çoktan geliştirdin," dedim.
"Ama ben de bu zorlukları yaşadım. Bu acı daha ne ki? Çok çalışman gerek çok," dedi Xav.
"Bu acı daha ne ki?" kısmını duyunca mideme bir yumruk yemiş gibi oldum. Daha acı çekecektim yani? Ah... Tanrıçam... Olamaz...
Afrodit güçlükle yutkundu.
"Yoksa ben de mi böyle olacağım aşkım?" dedi Afrodit Xavyer'a dönerek.
Xav;

Konu: Geri: Arkadaşlık... Çarş. Ağus. 18, 2010 11:04 pm

Afrodit'i biraz ileride gördüğüm anda kalbim yerinden çıkıcak gibi oldu yanına yaklaşmıştım yüz yüze duruyorduk gülümsüyordu onu hep böyle görmek istiyordum yavaşça onun dudaklarımı onun dudaklarıyla buluştu diğer çaylaklarının yanında ancak bu kadar yapabiliyordum utancımdan... Onun burada neden olduğunu sordum '' N'oldu birşeymi oldu canım. '' dedim ve cevabı anında almıştım yüzünü buruşturarak "Sadece çok sıkıldım. Starbucks'a gidebilirmiyiz oranın kahvelerine ihtiyacım var." dediği anda gülümseyerek dudağından yavaşça öpüp ayrıldım " Teşekkür ederim Aşkım. '' dedi yavaşça yaklaşarak saçını okşadım bunu çok seviyordum saçları çok hoşuma gidiyordu "Senin için herşeyi yaparım." dedim derin bir nefes aldım. Birden kendimi arabanın içinde buldum yanımda oturuyordu vitesteki elimi tuttuğunu fark edince gülümsedim...

Starbucks'a varmıştık içeriye girdik kardeşim Nina'yı görmüştüm üzgün duruyordu ama onu mutlu etmenin tek yolu konuşmak ve durmadan gülümsemekti düşünceler arasındayken Afrodit "Yanına gidelim bize ihtiyaçı var demek ki." dedi ve hemen ardından '' Tamam aşkım. '' dedim bizim kardeş olduğumuzu biliyormuydu? Yanına yaklaştığımda hıçkırıklar duydum belli ki ağlıyordu bu durumda ne yapabilirdim acaba? Sadece gülümsemek. Afrodit yanına yaklaştığında "Nina Sorun ne canım." dedi gözündeki boyalar akmıştı gerçi onların bir ismi vardı ama en kolayı boyaydı yani ben öyle diyordum o sırada Kardeşim '' Otursanıza. '' dedi ben daha oturmadan konuşmaya başladım " Nefis kahvelerle, Bellavistalar hemen geliyor. " dedim ve garsonu bulmaya gittim. Bellavistaların yapılmasını bekliyordum bir yandanda onları dinlemeye çalışıyordum Kardeşim'in suratını göremiyordum "Anlat canım noldu?." demişti Afrodit... Nina "Az önce özel gücümü denedim. Bu ilk denemem olduğu için yan etkileri oldu. Başım çok ağrıyor ve gözlerim acıyor. Şu an seni doğru düzgün göremiyorum bile." dedi bunu duyunca kahkaha atmak istemiştim ama olmuyordu sadece gülümsemekle yetinmiştim Afrodit sözü biter bitmez merakla "Herşeyi anlat tatlım," dedi sanki aydınlanmak istiyor gibiydi Kardeşim konuşmaya başladı "Şarkı mırıldanırken lavaboya gidiyordum. Sonra temizlikçi kadınla karşılaştım. Biraz yüksek sesle mırıldandığımı farketmiştim ama artık çok geçti. Kadının gözleri döndü ve sadece beyaz kısımları görünmeye başladı. İlk başta hemen şarkı söylemeyi kesmeyi düşündüm ama vazgeçtim. İlk güç didenememi yapacaktım. Şarkı söylemeye devam ettim ve basit isteklerle başladım. Kadına musluğu açmasını söyledim ama ilk denemem olduğundan başarısız oldu. Kadın elindeki vileda ile su borusunu patlattı. Ben de ona viledayı bırakmasını söyledim ama yine başarısız oldum. Kadın viledayı kafama fırlattı," dediğinde bir kahkaha daha koparmak istemiştim ki Bellavistalar hazırdı küçük bir tepsiyle onlara garsonluğu ben yaptım masaya geldiğimde sırıtmaya başlamıştım Kardeşim merakla "Neden sırıtıyorsun?" diye sordu tepsiyi masaya koyduğum gibi konuşmaya başladım "Tebrikler, ilk güç denemende küçük bir aşama ilerlemişsin. Kardeşim adına sevindim. Çok kolay olacağını mı sanmıştın yoksa? Tabii ki ilk denemenin biraz zorlukları olacak." dedim hemen anında lafı hazırdı onunla kavga etmeyi seviyordum "Tabii, senin için söylemesi kolay. Sen gücünü çoktan geliştirdin," dediği anda onu gıcık etmek için aklımda bir cümle belirdi "Ama ben de bu zorlukları yaşadım. Bu acı daha ne ki? Çok çalışman gerek çok," dediğimde çoktan sandalyeme oturmuş sırıtıyordum bile Afrodit yüzünü buruşturarak "Yoksa ben de mi böyle olacağım aşkım?" dediğinde kahkahamı koparmıştım ve '' Hayır aşkım yani öyle düşünüyorum sen acı çekersen bende çekerim. '' dedim ve gülümseyerek elini ellerimin arasına aldım...

Konu: Geri: Arkadaşlık... Çarş. Ağus. 18, 2010 11:21 pm

Soruma çok güzel bir cevap gelmişti. İşte beni mutlu edecek kelimelerdi.
'' Hayır aşkım yani öyle düşünüyorum sen acı çekersen bende çekerim. ''Ellerimi ellerinin arasına aldı. Rüya görüyordum sanki ama şu anda benim rüyalarım önemli değildi. Nina önemliydi benim için.
"Tatlım biliyorsun ilk denemeler çok acı veririr herkez bir defa o duyguyu hisseder".Küçük bir çocuğu terbiye veriyormuşum gibi hissettim ama karşımdaki genç bir kızdı. Yanaklarım kızarmıştı.Bellavista'mdan kocaman bir parça yedikten sonra Starbucks'ın rahatlatıcı kahvelerine gelmiştiki sıra Xavier bana dönerek.
"Peki sen neden derse girmedin bugün Afro'm".Ah bu kelimeye bayılıyordum hele bide sevgilimden duymak müthiş güzeldi. Nina fare görmüş tavşan gibi bana bakıyordu. Gözlerimi Xavierdan hiç ayırmadan konuşmak için yutkundum. Kısa ve öz cümleler sarf etmem gerekiyordu.
" Bugün ilk derste yeteneği olan öğrencileri hoca hepsinden gösteri istemişti.Sıra bana geldiğinda sadece Önüme koyduğu cismin arkasını görebilmiştim. Ne rezil bir durum.o kadar çaylak mukemmel yetenekleri sergilediler benimki ise bir hiç gibi kaldı yanında."Gözlerimi yummuştum.Xavier eğilip alnımdan öptü yumuşacık dudaklarına ihtiyacım vardı.
"Ben sana güveniyorum Afrodit yakında cisimlerin içinden bile geçebilirsin."Kocaman gülümsedim ve kafamı salladım.
"Hadi ama burada benim derdime çare bulmaya çalışıyoruz tatlım,şu vıcık vıcık öpüşmeler çekemicem." Hep birlikte gülümsedik Nina'nın sonu gelmeyecek konuşmaları gene devam ediyordu. Ama sesine bayılıyordum. Dinlerken hiç sıkılmıyordum. Arada sırada alnımdan saçımdan öpen Xavier yanımdayken hiç sıkılmıyordum...

Nina;

Misafir

''Hayır aşkım yani öyle düşünüyorum sen acı çekersen ben de çekerim,'' dedi Xav ve gülümseyerek elini ellerinin arasına aldı.
"Tatlım biliyorsun ilk denemeler çok acı veririr herkez bir defa o duyguyu hisseder," dedi Afrodit. Bu söylediklerini de idrak etmem biraz uzun sürdü.
"Peki sen neden derse girmedin bugün Afro'm?" Xav, her zamanki gibi Afrodit'e sevdiği lakapla hitap ediyordu.
"Bugün ilk derste yeteneği olan öğrencileri hoca hepsinden gösteri istemişti. Sıra bana geldiğinda sadece önüme koyduğu cismin arkasını görebilmiştim. Ne rezil bir durum. O kadar çaylak mükemmel yetenekleri sergilediler benimki ise bir hiç gibi kaldı yanında." Gözlerini yummuştu. Xavier eğilip alnından öptü. Öğğ. Şimdi çıkaracağım.
"Ben sana güveniyorum Afrodit yakında cisimlerin içinden bile geçebilirsin."
Kocaman gülümsedi ve kafasını salladı.
Birbirlerine yoğun duygularla bakıyorlardı. Onların adına mutluydum. Birbirlerini çok seviyorlardı. Ama yine de iğrenç.
Onları tanımasam, benim kıskanmam ve hemen bir sevgili bulmam için yapıyorlar diye düşünürdüm.
Yapış yapış sevgi gösterilerine tahammülüm kalmamıştı ayrıca baş ağrım gittikçe güçleniyordu.
"Hadi ama burada benim derdime çare bulmaya çalışıyoruz tatlım, şu vıcık vıcık öpüşmeler çekemeyeceğim."
Gülümsediler. Rahatladım. Bir an kırıldıklarını sanmıştım. Kekimi yerken bir yandan da konuşmaya çalışıyordum. Sonra garsondan bir mendil isteyip akan makyajımı sildim. Yanıma çanta almak istemediğimden, göz kalemimi, rimelimi, cep telefonumu ve cüzdanımı ceplerime tıkıştırmıştım. Cebimden göz kalemimi ve rimelimi çıkarıp lavaboya gittim ve makyajımı tazeleyip geri döndüm.
Yerime oturduğumda Xav'ın hevesli bakışlarıyla karşılaştım.
"Ne var X?" diye söylendim.
"Yarın bir yetenek çalışması yapmak ister misiniz kızlar?" dedi. Hah. Anlaşıldı.
Xav böyle şeylere meraklı olduğundan bize de yardım etmek istiyordu. Bu acıları bir daha çekmek istemiyordum. Reddetmeye hazırlandım ama konuşmadan önce gözlerimin acısı dinsin diye gözlerimi kapattım. Ağzımı açmaya hazırlanırken Afrodit, "Harika olur!" diye şakıdı.
Al başına belayı.
"Afrodit varsa ben de varım."
Lanet olsun! Bunu neden söylemiştim şimdi?
Baş ağrım gittikçe güçleniyordu. Gözlerimin acısı da. Gözlerimi açamasam da Xav'ın sırıttığını hissediyordum.
Lanet olsun bu acı dayanılmaz!!
Bir çığlık koparttım ve sanırım bayılmışım.

Konu: Geri: Arkadaşlık... Salı Ağus. 24, 2010 11:10 pm

Onun elleri benim ellerimin arasındayken nefes alamıyordum sanki aşkım her geçen dakika daha da artıyordu son cümlemden hemen sonra '"Tatlım biliyorsun ilk denemeler çok acı veririr herkez bir defa o duyguyu hisseder" dediği anda yanakları hafif hafif kızarmaya başlamıştı gülümsemiştim Bellavistaları pek beğenmiyordum burasının sadece kahveleri güzeldi Afrodit Bellavista'sından büyük bir parça aldı ve kahve içmeye başladı ona dönerek "Peki sen neden derse girmedin bugün Afro'm" dedim ve cevap bekledim bana doğru dönüp yutkunduktan sonra " Bugün ilk derste yeteneği olan öğrencileri hoca hepsinden gösteri istemişti.Sıra bana geldiğinda sadece Önüme koyduğu cismin arkasını görebilmiştim. Ne rezil bir durum.o kadar çaylak mukemmel yetenekleri sergilediler benimki ise bir hiç gibi kaldı yanında." dediği anda ona birşey söyleme gereğinde bulunduğumu hissetim onu teselli etmeye çalışarak "Ben sana güveniyorum Afrodit yakında cisimlerin içinden bile geçebilirsin." dedim ve eğilerek alnından öptüm... Gülümsedi onun gülmesini çok seviyordum içimi ısıtıyordu Nina bu anı bozarak "Hadi ama burada benim derdime çare bulmaya çalışıyoruz tatlım,şu vıcık vıcık öpüşmeler çekemicem." dediği anda kaşlarımı çatıp ona baktım ve hemen ardından gülümsedim. Nina garsondan mendil almıştı cebinden birkaç gereksiz kutu çıkardı süslenmek için kullanıcağını biliyordum kesinlikle onu yapıcaktı sadece ona bakıyordum şimdi aklıma birşey gelmişti onu düşünüyordum gözleri benim gözlerime takıldığı anda "Ne var X?" dedi ve hemen cevap verdim "Yarın bir yetenek çalışması yapmak ister misiniz kızlar?" Afrodit hemen yerinde doğrularak "Harika olur!" dedi ve hemen gülümsedim sonra tekrar Nina'ya baktım bir terslik vardı "Afrodit varsa ben de varım." dedi gözlerini kapatmıştı... Bir çığlıktan sonra sessizlik bozuldu Nina bayılmıştı yerimden fırlayarak yanına gidip başını kaldırdım '' Afrodit arabaya.! '' dedim ve cebimden anahtarları çıkartıp ona attım bu anın bozulmamasını her ne kadar istesemde... Çıkmıştı Ninayı arka koltuğa yatırmıştım Afrodit ön koltuktaydı geri dönmeliydik ona orda bakabilirlerdi hızlıca Gece evinin yolunu tuttum kırmızı ışıkta durmuyordum çünkü bu acildi...

Konu: Geri: Arkadaşlık... Perş. Ağus. 26, 2010 7:49 pm

Muhabbetimiz çok güzel sürüyordu.Ama ta ki Ninna'nın çığlığını duyana kadardı.Nina'a yerdeydi.Xavier'la Yanına gittik. Xavier arabanın anahtarını fırlattı.
"Afrodit,arabaya"Ninayı arka kolyuğa yatırdık.xavier kırmızı ışıkta bile durmuyordu. Gözümden süzülen göz yaşlarımı Xavier Eliyle silene kadar fark etmemiştim.
Eminim bir şeyi yoktur bugün kendini çok zorladı sakin ol hayatım".Sekin olamıyordum korkuyordum En yakın arkadaşımı kaybedemezdim.Ellerimi yüzüme kapattım. Xavier ani bir fren yaptı. Öne doğru gittim. Xavier döndü ve içten sarıldı. Yumuşak dudaklarını benimkilere gömdü. Bu beni sakinleştirmişti.
"Ona bişe olmayacak iyileşecek Xavier gerekirse canımı bile veririm". İyice sarıldı ve geriçekildi.
"Düzelecek inan bana".Gözlerimi yumdum. Gece evine gelmiştik. Görkemli kapısı açıldı. Elimin tersiyle fondotenimi sildim. Kapıdaki adam vampir olduğumuzu görünce içeri soktu.Xavier kuçağına aldığı kardeşini hızlı adımlarla revire götürdü.Hemşire şaşırmış gibi baktı.
"Noldu anlatın"?.Ben konuşmaya başlamıştım.
"Bugün sadece yeteneğini denemiş.Yanına gittiğimizde kötüydü sonra baıldı. Lütfen kurtarın onu".Hemşire Nina'yı yatağı yatırdı ve kapıyı yzümüze kapadı.Hayır! Beni ondan ayıramazdı.Ellerimi kapıya dayadım.Xavier önüme geçti beni durdurmaya çalıştı.Ama başırsız olmuştu.Gözlerimi yumdum. Gözlerimdeki yaşların daha hızlı indiğini fark etmiştim.Lütfen tanrıçam içeri girmeliyim...Düşüncelerim sanki kapılan su gibi içeri geçmişti. Gözlerimi Açtığımda İçerideydim. Ne başım ağrıyordu,Ne de ellerim acıyordu.Bütün herkez şaşkın şaşkın bana bakıyordu bense Ninama bakıyordum.Ellimi alnına koydum. Nina gözlerini açtı afif bir gülümsemeden sonra zarzor konuşmaya çalıştı. Söyledikleri biraz olsun rahatlatmıştı...

Misafir

Bilinçsiz bir şekilde boşlukta süzülüyordum... Çığlıklarım boşlukta yankılanıyordu. Ara sıra gerçeğe dönüp olanları kontrol ediyor, daha sonra tekrar karanlığın içinde aşağı düşmeye devam ediyordum.
Boşluk, karanlık bir denize dönüşüyor ve ben... Boğuluyordum.
"Sakin ol kızım..."
Aydınlığı tekrar içime dolduran bu ses...
"Nyx!"
Bu kesinlikle Nyx'ti. Tüm güzelliğiyle karşımda duruyordu. Güzelliği... Tarif edilemezdi. Etrafına ışıltılar saçıyordu. Ve konuşması kulağa müzik gibi geliyordu.
"Bu sadece basit bir kriz. Umutsuzluğa kapılıp karanlığa yenik düşme..."
Ne demek istediğini tam olarak anlayamamıştım ama yine de gülümsedim.
Sonra alnımda bir sıcaklık hissedip gözlerimi açtım.
Afrodit karşımda duruyordu. Ona gülümsedim ve alnıma koyduğu elini tuttum. Nerede olduğumu farkedince etrafıma bakındım ve konuşmaya çalıştım.
"Ben... Ne? Ne oluyor? Lanet olsun!"
Doğru düzgün cümle bile kuramıyordum. Afrodit gülümsedi. O sırada Xavier içeri daldı.
Afrodit sağ, Xavier da sol elimi tuttu. Aynı anda "İyi misin?" dediler.
"İyiyim... Hey, tek bir beyni ortak kullanıyor gibisiniz," dedim sırıtarak.
Xav gülümsedi.
"İşte gerçek Nina geri döndü."
RP SON