Ya Rüyam Gerçek Olsaydı...

Konu: Ya Rüyam Gerçek Olsaydı... Perş. Ağus. 26, 2010 8:26 pm

Herkez uykuya çekilmişti. Nina'm zaten kafasını yastığa koyduğu an uyuyordu.Bir sağa bir sola dönüyordum ama uyuyamıyordum.Çantamın durduğu yere doğru yürüdüm.Telefonumu buldum ve Xavier'a msj attım.
-Uyuyor musun?.Telefonumu yastığımın altına koydum mesaj gelmesini bekledim.Titrediğinde kedimin tüyleri ayağı kalmıştı bile.
-Hayır bebeğim,Ne oldu birşeymi oldu.Birşey olmamıştı ama ona ihtiyacım vardı.
-Hayır canım ama seninle dördüncü katta buluşalım mı?.Neden geç atıyordu acaba 10 dkk sonra mesaj gelmişti.
-Tamam canım orada görüşürüz.Dolabıma koşar adımlarla gittim. Çok sevdiğim kot pantolonumu,süper dekolteli V yaka siyah t-shirt giymiştim.Ayaklarımı yere tam deymesini sevmediğim için. Dolgu tapuk şık olmayan ayakkabımı giydim.Saçlarımı at kuyruğu yaptıktan sonra yürümeye başladım.Gözlerimi yerden ayırdığımda karşımda Müthiş kasları T-shirt'ünden bile belli olan Xavier'm duruyordu. bir metre uzağımdayken bile yanına koşmuştum. Sarıldığımda sanki nefese ihtiyacım varmış gibi ciğerlerimi havayla doldurmuştum.Boynumdan öpmüştü.
"Ne oldu bitanem?".Bir şey olduğuı yoktu. O kadar çok özlemiştimki kokusunu iyice içime çekiyordum. Gözlerimi kapalıyken bile nasıl bir yüz ifadesini biliyordum.Çünkü ruh ikizimdi benim.
"Birşey olduğu yok seni özledim".
"Bende Afro'm".Bu seferki öpüşü diğerlerinden çok farklıydı.Tutku doluydu.
"Beni bırakma Xavier".Gördüğüm rüyayı birazdan anlatacaktım bu anı bozamazdım.Durdu bir santim geriçildi.Ve gülümsedi. Ne söyleyeceğini merak ediyordum...

Konu: Geri: Ya Rüyam Gerçek Olsaydı... Perş. Ağus. 26, 2010 8:42 pm

Oda arkadaşım şimdilik yoktu ve olmasınıda istemiyordum uyumaya çalışıyordum çok uykum vardı ama uyuyamıyordum bu durum beni deli ediyordu telefonum sessizdeydi birden ışığının yandığını gördüm aldırış etmeden gözlerimi kapattım ama merakıma yenik düşmüştüm kalkıp telefonumu aldım ve Afroditten gelen mesajı heyecanla açtım

-Uyuyormusun?-

Hemen mesajına cevap vermek istedim ama heyecandan ellerim tutmuyordu onunla telefonda bile mesajlaşırken heyecanlanıyordum.

-Hayır bebeğim, ne oldu birşeymi oldu?- diye bir mesaj yolladım birkaç saniye sonra cevap gelmişti.

-Hayır canım ama seninle dördüncü katta buluşalım mı?- bu mesajı okurken heyecanım dahada artmıştı onu görücektim bu çok güzel birşeydi onun kokusu içimi rahatlatıyordu...

-Tamam canım orada görüşürüz.- diye bir mesaj daha attıktan sonra kalktım üzerime beyaz t-shirt giydim ve Lakers'ın beyaz basketbol shortunu giydim. Yatakhaneden çıkıp merdivenlerden yukarıya çıktım ikişer ikişer çıkıyordum sessiz olmaya çalışıyordum. Ondan önce gelmiştim beş saniye sonra karşımda onu görünce kalbim yerinden çıkıcak gibi oldu koşarak sarıldı boynundan yavaşça öptüm ve '' Ne oldu birtanem? '' diye bir soru yönelttim gözleri kapalıydı '' Birşey olduğu yok seni özledim. '' dedi heyecanım yatışmıştı '' Bende Afro'm '' dedim bu onun en sevdiği sözdü yavaşça dudaklarını dudaklarımın arasına aldım büyük bir hevesle onu öpmek kokmak sarılmak kadar güzel birşey yoktu benim için "Beni bırakma Xavier" dedi yavaşça elini tutup boş sınıfa doğru ilerledim kapıyı yavaşça açıp bekledim önden girmişti hemen ardından kapıyı kapattım ve boş bir sıraya oturdu başını omzuma koymuştu sessizliği bozmak istiyordum ama ne desem ki aklıma ilk gelen şeyi söyledim '' Bu fikire neden kapıldın?. '' dedim ve cevap beklemeye koyuldum.

Konu: Geri: Ya Rüyam Gerçek Olsaydı... Perş. Ağus. 26, 2010 8:59 pm

Sıranın birine oturduk başımı omzuna koydum. Rüyamı anlatma vakti gelmişti.Konuşmadan önce son kez öptüm. Elini hiç bırakmamak üzere tuttum.Konuşmak için yutkundum.
"Xavier bu fikre nerdenmi kapıldım".Sinirli bir şekilde söylemiştim.Yaşlar süzülmesin diye tavana bakmaya başladım.
"Rüyamda ölüyordun!,Koca bir pislik tarafından öldürüyordun". Çığlık atar gibi söylemiştim. Tanrım noluyordu bana ne suçu vardı Xavier bağırmıştım.Gözlerini benden ayırmadan konuşmaştu.
"Seni bırakıp hiçbir yere gitmiyorum. Bunu sil aklından".Dışarıda ki yağmurun sesini dinlemeye başladım.Camın kolu tuttum ve camı açtım içeriye yağmur damlaları girmeye başlamıştı. O kadar şiddetli yağıyordu ki saçlarımın önü ıslamıştı.Tekrar Xavier'a döndüm. Beklemeden dudaklarına yaklaştım. Öptüm ama Xavier kadar tutkulu değildi. Çünkü onu kaybetme tehlikesi içerisindeydim. Kendime gelmiştim. Bu sefer ki öpüşmemiz hiç bitmeyecek gibiydi. Kendimi iyi hissediyordum.Yağmur damlaları iyi geliyordu...

Konu: Geri: Ya Rüyam Gerçek Olsaydı... Perş. Ağus. 26, 2010 9:08 pm

Bu anın hiç bitmemesini istiyordum ama Afrodit'in suratında endişe vardı ve bu beni meraklandırıyordu "Xavier bu fikre nerdenmi kapıldım." dedi bunu sinirli bir şekilde söylemişti neden sinirli olduğunu şimdi anlıyacaktım "Rüyamda ölüyordun!,Koca bir pislik tarafından öldürüyordun." dediği anda gülümsemek gelmişti içimden tavana bakıyordu sakin birşekidle "Seni bırakıp hiçbir yere gitmiyorum. Bunu sil aklından" dedim onu kaybetmekmi hayır sadece bir rüyaydı onu asla bırakmazdım o ölürse bende ölürdüm o benim için herşeyi yapardı bende yapardım... Yağmurun sesi şimdi kulağıma geliyordu Afrodit camı açtı öyle hızlı yağıyordu ki saçlarının önü ıslanmıştı ona mühürlenmiştim ondan ayrı bir hayatta yaşayamazdım yaşamazdım fırsatımı kaybedemezdim.. Titreyen dudakları dudaklarıma değdiği anda gözlerimi yavaşça kapattım sadece nefesimi duyabiliyordum ki Afrodit beni masaya doğru iteledi öpüşürken t-shirt'imi bir hamlede çıkartıp yere attı ve masanın üstünde yatıyordum oldukça büyüktü masa üstümde Afrodit duruyordu hiç durmayacak gibi öpüşüyordu dili dilime kilitlenmişti sanki duraksayıp nefes aldı ve kaldığı yerden devam etti.

Konu: Geri: Ya Rüyam Gerçek Olsaydı... Perş. Ağus. 26, 2010 9:29 pm

Masanın üzerindeydik.Öpmeye devam ediyordum. Bir kaç saniye sonra kolunun üzerne yattım. Yanında bana sarılırken hiç birşey düşünmüyordum.Ama sonra naptığımın farkına vardım ve ayağı kalktım.Bİrşey yapmıyordum ama birden suçluluk duygusuna kapıldım.Ayakta duvara yaslanmıştım.Xavier yanıma geldi.Tesselli ediyormuş gibi saçımı okşamaya başladı.-Umrumda değil Xavier aidim.Diye düşündüm hala duvara yaslanıktım.Bacaklarımı beline sardım.Gözlerim kapalıydı.Uzun tırnaklarımla boynunda derin bir çizik açacak bir şekilde geçirdim.İç geçirdi canın yandığını biliyordum.
"İyiyim ben birşeyim yok devam et".Dudaklarımı kan akan yere yapıştırmıştım.İçtikçe Xavier'ın inlediğini duyuyordum.Kanı ağzımdan içeri her geçişinde daha çok bağalanıyordum.Saçını tutum.Duvardaki sırtım artık duvarda değildi.Xavier sıraya oturmuştu. Üstündeydim.Kanındaki hazdan hiçbirşey hissetmiyordum.Geri çekildiğimde Xavier gülümsüyordu.Bende gülümsedim.Dilimi yarasının üzerinde gezdirdim kan durmuştu. Sıra ondaydı.Boynumu eğdim bekledim...Sanki yıllarca beklemiştim.Sonra hafif bir acı iç geçirdim.Ve buz gibi dudaklarını hissettim...